روش‌شناسی «طراحی سامانه‌ها»ی نرم بویژه سامانه های نرم دفاعی، یکی از چالش‌های پژوهشگران مدیریت و سیستم در طراحی سامانه‌ها است و این ادعا با مروری بر مقالات و پژوهش‌های انجام شده با عنوان طراحی سامانه به چشم می‌خورد. پژوهش‌ها و کارهای انجام شده جهت ارائه‌ی طرحی مفهومی از یک سامانه در نهایت به یک الگوی ساختاری منتهی شده‌اند و عموما فاقد اجزای ساختاری، فرآیندی، انسانی و فنی هستند. این مدل ها بیشتر یک مدل مفهومی علّی یا ساختاری هستند تا یک طرح سامانه. اگرچه طراحی در حوزه‌های علوم انسانی دارای تفاوت‌های روش‌شناسی با حوزه‌های فنی- مهندسی و هنر است اما با این‌حال طراحی در علوم انسانی بویژه مدیریت و سیستم هم باید در چهارچوب‌های نظری علوم انسانی انجام و به یک سامانه به معنای سامانه منتهی گردد. این پژوهش یک پژوهش کیفی، توسعه‌ای و متکی بر روش کتابخانه‌ای است. در این پژوهش با تمرکز بر شکاف روش شناسی موجود در طراحی سامانه‌ها در پژوهش‌های ایرانی، ضمن مطالعه ی کتابخانه ای ادبیات حوزه‌ی سیستم‌های اجتماعی-فنی و روش‌شناسی سیستم‌های نرم در طراحی سامانه‌ها در نهایت بر اساس چهارچوب سیستم‌های اجتماعی-فنی و روش‌شناسی سیستم‌های نرم در ترکیب با مدل سیستم‌های مانا، یک چهارچوب روش‌شناسی مرجّح برای طراحی سامانه ارائه شده‌است. در این مقاله منطبق بر چهارچوب‌های نظری STS، روش‌شناسی ترکیبی SSM-VSM به عنوان ترکیب پیشنهادی کارآمد برای طراحی سامانه‌ها پیشنهاد شده‌است.
سیفی کلستان, ابوذر. (1402). روش ترکیبی SSM-VSM، رویکرد مطلوب در روش شناسی طراحی سامانه های اجتماعی -فنی. فصلنامه آماد و فناوری دفاعی, 6(4), 41-80.
MLA
ابوذر سیفی کلستان. "روش ترکیبی SSM-VSM، رویکرد مطلوب در روش شناسی طراحی سامانه های اجتماعی -فنی". فصلنامه آماد و فناوری دفاعی, 6, 4, 1402, 41-80.
HARVARD
سیفی کلستان, ابوذر. (1402). 'روش ترکیبی SSM-VSM، رویکرد مطلوب در روش شناسی طراحی سامانه های اجتماعی -فنی', فصلنامه آماد و فناوری دفاعی, 6(4), pp. 41-80.
VANCOUVER
سیفی کلستان, ابوذر. روش ترکیبی SSM-VSM، رویکرد مطلوب در روش شناسی طراحی سامانه های اجتماعی -فنی. فصلنامه آماد و فناوری دفاعی, 1402; 6(4): 41-80.
)